top of page

Το Halloween και η ξeνομ@νία που μας δέρνει...

  • Writer: Admin
    Admin
  • Nov 2, 2016
  • 2 min read


Εμείς οι Έλληνες ως γνωστόν, είμαστε λίγο περισσότερο από τους άλλους λαούς, φίλοι οτιδήποτε πολιτισμικά εισαγόμενου μας πλασάρει το marketing της αλλοδαπούς. Έχουμε δηλαδή μια τάση ξενομανίας θεωρώντας "ότι ξένο και καλό".

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Ο Πλούταρχος, όχι ο τραγουδιστής, χρησιμοποιούσε το ρήμα "ξενομανῶ" για να χαρακτηρίσει τον υπερβολικό θαυμασμό των ξένων ηθών και εθίμων, την μίμηση ξένων τρόπων ζωής ή ακόμα και τον μιμητισμό.


Πολέμιοι του αντίθετου τρόπου των Ελληνικών παραδόσεων ήταν οι αρχαίοι πρόγονοι μας όπως οι Λυκούργος, Αισχύλος, Σοφοκλής, Ξενοφώντας, Θουκυδίδης κ.α.

Αλλά και στα μετέπειτα χρόνια του βυζαντινού μας παρελθόντος, η ξενομανία λειτουργούσε στους Έλληνες ακόμα και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αλλά και στην μετέπειτα σύσταση του Νεοελληνικού Κράτους.

Είναι σχεδόν αποδεδειγμένο πως όποτε η κοινωνία μας βρίσκεται σε περίοδο παρακμής η ξενομανία βρίσκει προσοδοφόρο έδαφος για να αναπτυχθεί, κυρίως με την άγνοια των Ελλήνων απέναντι στον πολιτισμό τους και το κόμπλεξ κατωτερότητας που έχουν.

Γενικώς, η πλύση εγκεφάλου που τρώμε, από τον δυτικό πολιτισμό, μας πάει σύννεφο.


Πάρτε για παράδειγμα την γιορτή του Halloween που γιορτάστηκε στις 31 Οκτωβρίου. Παιδιά ντυμένα τρομακτικά, κυκλοφορούν στους δρόμους, από πόρτα σε πόρτα και ζητούν κέρασμα (κάτι σαν τα δικά μας τα κάλαντα δηλαδή, στο πιο καρναβαλέ όμως), που αν δεν τους προσφέρεις κάτι, σε τρομάζουν ή σου κάνουν το σπίτι, απ' έξω τουλάχιστον, "θερινό".

Όλα τα κοινωνικά δίκτυα, επιχειρήσεις, εταιρείες, καταστήματα κ.ά. για να πουλήσουν πέρασαν στους έρμους τους Έλληνες πως η γιορτή είναι διεθνείς κάτι σαν τον Santa Claus ή τουλάχιστον in και πως πρέπει να την γιορτάζουν.


Έτρεξαν λοιπόν οι εντόπιοι ιθαγενείς να προμηθευτούν για τον εαυτό τους και τα παιδάκια τους τρομακτικές στολές, κολοκύθες, μάσκες και οτιδήποτε αποκρουστικό για να γιορτάσουν την άγια τούτη μέρα.


Αν ψάξουμε βαθιά στις παραδόσεις μας μπορούμε να βρούμε πάμπολλες γιορτές μεταμφιεστικού χαρακτήρα για να ικανοποιήσουμε την κορεσμένη ξενολατρία μας.


Την παραμονή των Χριστουγέννων θα μπορούσαμε να γιορτάσουμε τους καλικάντζαρους. Με τις μαύρες, κακομούτσουνες, στραβοπρόσωπες μούρες τους και τα στραβοπόδαρα τους τρομάζουν, κοροϊδεύουν και παραπλανούν τους ανθρώπους.

Πατήματα, πηδήματα, σπρωξίδια τις νύχτες τα Χριστούγεννα πάνω στα κεραμίδια

Στις καμινάδες τα βιολιά και τα σουραύλια στήσανε κι ακόμη τα κοκόρια δε λαλήσανε

Μην είναι οι παρασάνταλοι οι μαύροι καλικάντζαροι;

Θα μπορούσαμε να πάμε ακόμα πιο παλιά και να γιορτάσουμε τα Διονυσιακά και τα Ορφικά Μυστήρια, αναπαραστώντας τις Μαινάδες, τους Σειληνούς και τους Σάτυρους να συνοδεύουμε γυμνοί τον θεό να χορεύουμε, να γινόμαστε "γκούρλα"και να επιδιδόμαστε σε ακατανόμαστες πράξεις (ομαδικές συνουσίες, ατομικές συνουσίες, γενικά συνουσίες).


"Διόνυσε κισσοστεφανωμένε, τις χορωδίες μας διεύθυνε.

Σ' εσένα απευθύνονται οι ύμνοι κι οι χοροί μας, ω Εύιε, ω Βρόμιε, ω της Σεμέλης γιε, ω συ Διόνυσε που σου αρέσει ν' ανακατεύεσαι στις χορωδίες των Νυμφών τις τρισχαριτωμένες επάνω στα βουνά και που χορεύοντας δε σταματάς να τραγουδάς τον ιερό σου ύμνο "Εύιος, Εύιος".

Και γύρω σου αντιλαλεί του Κιθαιρώνα η ηχώ κι αναριγούν τα βουνά με τις φυλλωσιές τις μαύρες και τους πηχτούς τους ίσκιους, αναριγούν κι οι βράχοι μέσα στο δάσος".


Η σεμνότυφη πλευρά του Έλληνα όμως, απορρίπτει την extreme παράδοση μας, θεωρώντας την χυδαία, αναίσχυντη και παγανιστική, αλλά αποδέχεται τον ξενόφερτο παγανισμό ωσάν νεομοντερνισμό, κατακρίνοντας μάλιστα τους παραδοσιακούς υποστηρικτές σαν σκοταδιστές, Ελληναράδες ακόμα και φασίστες που τολμούν να ρίξουν έστω και μια ματιά στην αρχέγονη παράδοσή τους.

Comments


bottom of page