Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πρώτη ορεινή διάσχιση του Νομού Ξάνθης...

Στις 22 - 28 Ιουλίου 2017 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ορεινή διάσχιση όλου του Νομού Ξάνθης, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ιστορική, καθότι συνέβαινε για πρώτη φορά, στα χρονικά. Από την στιγμή της σύλληψης ως ιδέα μέχρι την αρχή της υλοποίησης πέρασαν αρκετά χρόνια ενώ από την αρχή της υλοποίησης μέχρι την πραγματοποίηση πέρασαν 7 πυρετώδεις μήνες τρεξίματος και οργάνωσης, οι οποίοι απέδωσαν τα καλύτερα αποτελέσματα, ώστε να έχει μείνει στο μυαλό μας ως μια γλυκιά ανάμνηση την οποία θέλουμε να επαναλάβουμε. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Ήταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2016, όταν αποφασίσαμε ως μέλη του Δ.Σ. της Ορειβατικής Λέσχης Ξάνθης ότι ήρθε το "πλήρωμα του χρόνου", για να πραγματοποιήσουμε ένα όνειρο που τριβέλιζε το μυαλό μας, αρκετά χρόνια τώρα. Επειδή σαν πρώτο μέλημά μας είναι η προβολή του Νομού μας, αποφασίσαμε ότι έπρεπε να καλέσουμε μέλη συλλόγων άλλων πόλεων που θα ήταν πρόθυμα να κάνουν μια τέτοια διάσχιση και θα διαφήμιζαν όχι μόνο τη διάσχιση αλλά και τη Φύση της περιοχής μας στους δικούς τους ανθρώπους. Βλέπετε το ότι είμαστε στην άλλη άκρη της Ελλάδος καθώς και η έλλειψη κορυφών με μεγάλο υψόμετρο που θα δημιουργούσε την ανάγκη σε κάποιον να επισκέπτεται τα μέρη μας κάθε χρόνο (όπως γίνεται με τον Όλυμπο και άλλα μεγάλα βουνά της χώρας μας) μας έκανε να σκεφτούμε ότι θα πρέπει να βρούμε κάποιον άλλον τρόπο για να προσελκύσουμε κόσμο στην περιοχή μας. Ο μόνος τρόπος για να κάνουμε κάτι τέτοιο ήταν φυσικά η παρατήρηση μέσα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Η παρατήρηση αυτή έφερε άμεσα αποτελέσματα και η ατομική πρόσκληση στον καθένα ξεχωριστά δεν άργησε να γίνει. Μεγάλη εντύπωση μας προκάλεσε η άμεση θετική απάντηση όλων των προσκεκλημένων. Με το πέρασμα των μηνών μάλιστα είχαμε φτάσει κάποια στιγμή να είμαστε 16 άτομα.

Αφού πήραμε το οκ λοιπόν από όλους τους προσκεκλημένους ξεκινήσαμε αμέσως την οργάνωση και τον έλεγχο της διαδρομής. Το μέλος του Δ.Σ. της Λέσχης μας Πορφυλλίδου Ιωάννα ως Δασoπόνος και Συνοδός Βουνού ανέλαβε την Διοικητική μέριμνα, ενώ ο Πρόεδρος Γεωργιάδης Βασίλης το να κάνει τον τελικό σχεδιασμό και έλεγχό της, λίγο πριν πραγματοποιηθεί η πολυπόθητη διάσχιση.

Όνειρο μας ήταν ότι έπρεπε να αναδείξουμε περιοχές και μέρη αγαπημένα όπως ο Νέστος, ο Λειβαδίτης, το Γυφτόκαστρο, τα πομακοχώρια και τα Θρακικά Μετέωρα λίγο πιο πάνω από τον οικισμό του Ιάσμου στον Νομό Ροδόπης, μια περιοχή που ενώ είναι πανέμορφη λόγω της δύσκολης προσβασιμότητάς της, δεν έχει αποκτήσει την ανάδειξη που θα της άρμοζε. Ο σχεδιασμός λοιπόν είχε γίνει και διαπιστώσαμε (αφού την περπατήσαμε όλη την διαδρομή) ότι αυτή θα έβγαινε κοντά στα 162 χιλιόμετρα με 8.500 χιλιάδες περίπου υψομετρικά και ο ημερήσιος καταμερισμός θα ήταν ο εξής:

Ημέρα 1η:

Ξεκίνημα από την Γαλάνη (Νέστο ποταμό) πέρασμα από τις κορυφές Μέλτη και Μαύρο Ίσωμα και κατάληξη στον οικισμό της Χρύσας, όπου θα κάναμε και την πρώτη μας διανυκτέρευση.

Ημέρα 2η:

Ανάβαση στις κορυφές Τρύφαινα, Στ. Τσακίρης (γνωστή και ως Αυγό), Φινέας, πέρασμα από τον οικισμό του Μακάριου και ανέβασμα στις κορυφές Άγιος Γεώργιος (γνωστή ως Τσαλ) και Γαλήνη με κατάληξη στον οικισμό του Λυκοδρομίου, όπου θα κάναμε την δεύτερή μας διανυκτέρευση.

Ημέρα 3η:

Πέρασμα από τους οικισμούς Καλλιθέας, Μαργαριτίου και ανάβαση στις κορυφές Καρασακαλίδης Χαράλαμπος και Βράχια του Αμπάρ Καγιά (γνωστή και ως Ερμάριο) με κατάληξη στον οικισμό του Λειβαδίτη, όπου θα γινόταν και η τρίτη μας διανυκτέρευση.

Ημέρα 4η:

Ημέρα ξεκούρασης με παραμονή στον οικισμό του Λειβαδίτη.

Ημέρα 5η:

Πέρασμα από τον καταρράκτη του Λειβαδίτη και τις κορυφές Αντάλοφος, Μαύρη Πέτρα και Μαλλιά, από την συνοριακή πυραμίδα 66 και διανυκτέρευση, 1 χιλιόμετρο κάτω από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα.

Ημέρα 6η:

Ανάβαση στις κορυφές Γυφτόκαστρο, Θερμό, Κούλα, Γεράνεια και άφιξη στον οικισμό της Πάχνης όπου λεωφορείο θα μας περίμενε, για να μας μεταβιβάσει στον οικισμό Σάτρες, όπου θα κάναμε και την τελευταία μας διανυκτέρευση.

Ημέρα 7η:

Πέρασμα από τον οικισμό του Πολύαρνου και μιας ακόμη κορυφής (χωρίς ονομασία) και μετάβασή μας στα Θρακικά Μετέωρα μετά τη διάσχιση των οποίων καταλήγουμε στην γέφυρα για τον οικισμό του Ταγγαίου δίπλα στον Κομψάτο ποταμό, όπου θα πραγματοποιηθεί και η λήξη της διάσχισης.

Όσο πιο πολύ πλησίαζε ο καιρός, τόσο πιο πολύ έσφιγγαν τα πράγματα και έπρεπε να βρεθούν χορηγοί και ομάδες ή άλλοι σύλλογοι που θα τους άρεζε η ιδέα και θα ήθελαν να βοηθήσουν σε αυτό το εγχείρημα. Χαρακτηριστική και πρέπει να αναφερθεί, ήταν η προθυμία όλων των ελεύθερων επαγγελματιών που τους ζητήσαμε την βοήθειά τους, προκειμένου να στεφθεί με επιτυχία το συγκεκριμένο εγχείρημα. Βλέπετε στο μυαλό μας υπήρχε και η εσωτερική οργάνωση. Όχι μόνο πόσα χιλιόμετρα θα περπατάμε την ημέρα και ποιά θα είναι η διαδρομή ή από που θα περνάμε αλλά έπρεπε να κάνουμε και ένα πρόγραμμα το οποίο θα ακολουθούσαμε από το πρωί που θα ξυπνούσαμε μέχρι την ώρα που θα κοιμόμασταν το βράδυ. Έπρεπε λοιπόν να βρούμε τι πρωινό θα είχαμε, τι φαγητό θα κουβαλούσαμε μαζί μας για δεκατιανό, μεσημεριανό, τα φρούτα που θα μας έδιναν δύναμη, τα δεύτερα σακίδιά μας πως θα μεταφερόταν από τον ένα χώρο διανυκτέρευσης στον άλλον, ακόμη και το νερό ήταν πρόβλημα, διότι στα μέσα του καλοκαιριού που κάναμε την διάσχιση οι περισσότερες πηγές είναι φυσικό να μην τρέχουν λόγω της έλλειψης βροχών και της υπερβολικής ζέστης.

Στην επίλυση όλων αυτών των θεμάτων λοιπόν, μας βοήθησαν ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΘΕΡΜΟΤΑΤΑ ΓΙ' ΑΥΤΟ οι εξής:

- Τον διοικητή του Δ΄ Σώματος Στρατού, Καμπά Γεώργιο και τον Συνταγματάρχη Αραμπατζή Νικόλαο που πίστεψαν σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε και μας βοήθησαν με όποιον τρόπο μπορούσαν προς αυτήν την κατεύθυνση.

- Όλους τους οδηγούς και συνοδηγούς (αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του στρατού) που ήταν πιστοί στο καθημερινό ραντεβού μας και έπαιρναν τα σακίδιά μας και τα πήγαιναν από τον ένα χώρο διανυκτέρευσης στον επόμενο.

- Τον Δήμαρχο Τοπείρου Μίχογλου Θωμά και τον Μακρίδη Κώστα για την χορηγία σε ύπνο και φαγητό πριν και μετά την διάσχιση.

- Τον Μπάμπη Λεπτοκαρύδη και τον ξενώνα Νεφέλες του Νέστου για την φιλοξενία που μας προσέφερε στον ξενώνα του.

- Την Ελληνική Ομάδα Διάσωσης Ξάνθης που ήταν σε επιφυλακή καθ’ όλη την διάρκεια της διάσχισης μήπως και έπρεπε να επέμβουν αν κάπου χρειαζόταν.

- Την εταιρία " TuVunu A.E. " για την χορηγία σε τσάι του βουνού και σε σόδες.

- Τον " UTOS TOURS " για την μεταφορά μας με λεωφορείο στον οικισμό των Σατρών.

- Την Λέσχη 4χ4 του νομού μας (Νίκο Βογιατζή, Γιώργο Καρέλη, Βασίλη Λιανίδη, Παναγιώτη Σαλβανά παιδιά θα τα ξαναπούμε σύντομα) για την μεταφορά των σακιδίων μας στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα την Τετάρτη το απόγευμα 26 Ιουλίου 2017.

- Το παραδοσιακό παντοπωλείο « ΚΡΕ.ΤΥ.Α. » για την χορηγία σε αλλαντικά και κασέρι για τα πρωινά μας.

- Τον παραδοσιακό ξυλόφουρνο του Κώστα Τσατσούλη για την χορηγία των ψωμιών.

- Τον μελισσοπαραγωγό Καψιμάλη Δημήτριο για την χορηγία 4 κιλών μελιού.

- Τον παραγωγό ταχινίου (δεν επιθυμεί να αναφέρουμε περισσότερα στοιχεία του) για την χορηγία 5 κιλών ταχινίου.

- Το οπωροπωλείο του Αργύριου Τζεμπραιλίδη και τον συμμαθητή μου Στεφανίδη Μάριο για την χορηγία σε φρούτα (μπανάνες και ροδάκινα).

- Τους Σαλή και Ικμέτ Χιντ από τις Σάτρες για την φιλοξενία τους.

- Τον ιδιοκτήτη του " Bicycle Shop Xanthis " για την χορηγία του σε ενεργειακά ζελεδάκια.

- Τον προπονητή μεγάλων αποστάσεων Κασίμη Δημήτρη για τις συμβουλές του, ειδικά το τελευταίο τρίμηνο

- Το εστιατόριο "Αρνεμούσι" στον Ίασμο για το τραπέζι λήξης της διάσχισης.

- Το Super Market « Φθηνή Αγορά » για την χορηγία του σε είδη απαραίτητα καθημερινής χρήσης.

- Το Super Market «Σκλαβενίτης» κατάστημα Μεσολογγίου για την χορηγία του σε είδη απαραίτητα καθημερινής χρήσης.

- Το Δασαρχείο Ξάνθης "για την άψογη συνεργασία του".

Τέλος πρέπει να αναφέρουμε ότι τα γεύματά μας, τα ετοίμαζαν:

- Π.Α.ΚΕ.ΘΡΑ. (1η ημέρα)

- Πολιτιστικός Σύλλογος "Λυκοδρομίου" (2η ημέρα)

- Πολιτιστικός Σύλλογος "Οι Κατασκηνωτές" (3η ημέρα)

- Ταβέρνα «Ο Καππαδόκας» (δύο γεύματα) (4η και 5η ημέρα)

- Ταβέρνα "Το Βαρέλι". (6η ημέρα).

#Αθλητικά