Ποιος φοβάται τα....Κουκιά?????

Ένα από τα αγαπημένα φαγητά της παιδικής μου ηλικίας, που θυμάμαι να τρώω, πήχτρα στο λάδι και το γιαούρτι, είναι τα...ξερά κουκιά.

Ενώ οι υπόλοιποι συνομήλικοι μου προτιμούσαν τις τηγανητές πατάτες, το κοτόπουλο και τα σουβλάκια, εγώ ομολογώ πως η γοητεία που ασκούσαν επάνω μου τα συγκεκριμένα όσπρια ήταν απεριόριστη.

Η έξαψη και ο φόβος, του ότι κάτι μπορώ να πάθω τρώγοντας τα, μεγάλωνε συνεχώς με την ελπίδα πως έτσι μπορεί να χάσω και μερικές μέρες μάθημα απ' το σχολείο. Παιδικά μυαλά.

Ήταν όμως αυτό ο φόβος δικαιολογημένος?

Ήτανε άραγε αλήθεια ή αστικός μύθος πως ένα αγοράκι που τα 'φαγε από τον πάνω μαχαλά τελικά τα...κακάρωσε?

Ας δούμε όμως τα πράγματα πιο επιστημονικώς γαστριμαργικά...

Όταν λέμε δηλητηρίαση από κουκιά, στην Ιατρική και στη Βιολογία, αυτό λέγεται κυαμισμός.

Όποιος έχει αυτή την πάθηση, καταστρέφονται τα ερυθρά του αιμοσφαίρια αν φάει κουκιά. Παθαίνει δηλαδή αιμόλυση. Όλα αυτά οφείλονται στην έλλειψη ενός ενζύμου, του G-6-PD (επιστ. γλυκοζο-6-φωσφορική δεϋδρογενάση) στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η έλλειψη αυτού του ενζύμου είναι μια κληρονομική ανωμαλία. Το γονίδιο που είναι υπεύθυνο γι' αυτή την έλλειψη του ενζύμου, βρίσκεται στο Χ χρωμόσωμα. Ο χαρακτήρας αυτός εμφανίζεται στα αγόρια που από την μαμά τους έχουν πάρει το "λάθος" Χ χρωμόσωμα και στα κορίτσια που και από τη μαμά αλλά και από τον μπαμπά έχουν πάρει και τα δυο "λάθος" Χ χρωμοσώματα που καθορίζουν το φύλο τους (επιστ. ομοζυγωτία στο υπολειπόμενο νοσηρό γονίδιο).

Είναι προφανές ότι αυτή η πάθηση συναντάται κυρίως στα αγόρια, ενώ τα κορίτσια σαν πιο τυχερά όπως πάντα, μπορεί απλά να είναι φορείς της νόσου, όμως αν ο πατέρας τους μπορεί και τρώει κουκιά, αποκλείεται να νοσήσουν. Έχουν όμως μέσα τους το "λάθος" γονίδιο, που πιθανόν θα το κληρονομήσουν στα παιδιά τους.

Γενικό συμπέρασμα:

a) Αν η μαμά σας δεν πρέπει να φάει κουκιά και είστε αγόρι μη φάτε και σεις κι ας τα τρώει ο μπαμπάς.

b) Αν η μαμά σας δεν πρέπει να φάει κουκιά, αν είστε κορίτσι και ο μπαμπάς δεν έχει πρόβλημα, δεν έχετε ούτε κι εσείς, φάτε άφοβα.

c) Αν και οι δυο γονείς έχουν έλλειψη του ενζύμου G-6-PD μη πλησιάζετε ούτε το χωράφι που τα βγάζει.

Για τους θαρραλέους παραθέτω και μια συνταγή, την αγαπημένη μου.

Υλικά 1 κιλό κουκιά 1 ματσάκι φρέσκα κρεμμυδάκια 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα 1/2 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο 1 φλυτζ. του καφέ ελαιόλαδο 3 κ.σ. ζάχαρη αλάτι, πιπέρι

Για την Σος 1 γιαούρτι στραγγιστό με χαμηλά λιπαρά 1 σκελίδα σκόρδο τριμμένο αλάτι

Εκτέλεση Πλύνετε πολύ καλά τα κουκιά, αν είναι τρυφερά αφαιρέστε με ένα μαχαίρι τις κλωστές κόβοντάς τα στις δύο πλευρές ή βγάλτε το καρπό από μέσα.

Σε μια κατσαρόλα, βάλτε τα κουκιά και σκεπάστε τα με νερό, αφήστε τα να πάρουν μια δυνατή βράση και σουρώστε τα, (πετάξτε αυτό το νερό), στη ίδια κατσαρόλα, βάλτε το λάδι και σοτάρεται τα κρεμμύδια για 2-3 λεπτά, προσθέστε τα κουκιά και ανακατέψτε, βάλτε τον άνηθο, αλάτι, πιπέρι και τη ζάχαρη, ανακατέψτε καλά και ρίξτε ζεστό νερό μέχρι να σκεπαστούν τα κουκιά.

Χαμηλώστε τη φωτιά και μαγειρέψτε για 45 λεπτά περίπου, (σε χύτρα 20 λεπτά) ώσπου να μαλακώσουν τα κουκιά και να μείνουν με το λάδι τους.

Ανακατέψτε το γιαούρτι με το σκόρδο και το αλάτι.

Σερβίρετε τα κρύα με μία κουτάλια γιαούρτι, φρέσκο χωριάτικο ψωμί και καλά...χαχαχα...σαράντα.

#Κοινωνικά #Διατροφή #Ιατρικά #Σχολικά